Naar aanleiding van de budgetbespreking ondervroeg gemeenteraadslid Hagen Goyvaerts de schepen van Cultuur (Denise Vandevoort (Sp.a)) over de gekleurde glaspanelen van kunstenaar Daniël Buren omdat die panelen al jaren staan te verkommeren in het stadsmagazijn.

Ter herinnering. In 2004 kocht de stad voor een bedrag van € 200.000,00 (!) een aantal gekleurde glaspanelen aan van kunstenaar Daniël Buren. Onder de noemer “Le Jardin Imaginaire” werden de panelen opgesteld in het stadspark. Het duurde niet lang of de panelen werden een doelwit van vandalen. De glazen panelen werden stukgeslagen of bewerkt met graffiti. Ook de constructie bleek niet echt weersbestendig te zijn en ook de degelijkheid van de cosntructie liet te wensen over. De glaspanelen werden al gauw een echte schandvlek in het stadspark waardoor het stadsbestuur uit schaamte de panelen wegnam en in het stadsmagazijn opsloeg.

Het college geraakte dan ook binnen de kortste keren in een rechtszaak verwikkeld met de kunstenaar. Anno 2015 blijkt die rechtszaak zonder te voorwerp te zijn geworden want de klagende partij (een vzw-tje die de artistieke rechten van de kunstenaar verdedigde) is ontbonden en bestaat als dusdanig niet meer.

Bijgevolg is de hamvraag: wat gaat het stadsbestuur met die glaspanelen aanvangen? Gaat ze geld en tijd besteden aan het herstellen van die glaspanelen? En zoja, komen ze terug in het openbaar domein? Of zijn de panelen inmiddels toch rijp voor de schroothoop en is het bijgevolg een nutteloze investering geweest? Het antwoord van de schepen was dan ook nietszeggend: we hebben nog geen geld voorzien en we weten ook nog niet wat we met die panelen gaan doen.

Voila, zo gaat dat. We zijn 10 jaar verder en de belastingbetaler heeft € 200.000,00 betaald voor kunst en culutuur die in een magazijn staat te verkommeren. Mooie cultuur is dat.

Hagen Goyvaerts

Tijdens de gemeenteraad van 25 augustus formuleerde Vlaams Belang gemeenteraadslid Hagen Goyvaerts stevige kritiek ten aanzien van de burgemeester naar aanleiding van het inspectieverslag van Binnenlandse Zaken van januari 2014 aangaande de werking van de Leuvense brandweer.

Raadslid Hagen Goyvaerts was na de lezing van het inspectieverslag onthutst over de ernst van de aanklachten en de algemene teneur van het verslag. Zij die leefden in de overtuiging dat het Leuvense brandweerkorps een voorbeeldig, degelijk, professioneel geleid en beheerd korps is, zijn er na de lezing van dit inspectieverslag aan voor de moeite.

Men kan alleen vaststellen dat zowel op het vlak van personeel, interne opleiding, operationele aangelegenheden, als op het vlak van interventieplannen en beschermingsmiddelen voor de brandweerlieden er heel wat pijnpunten in worden opgesomd.

Raadslid Goyvaerts vroeg zich af hoe de burgemeester, als hoofd van de Leuvense brandweer, dat inspectieverslag heeft geïnterpreteerd en geanalyseerd? Een burgemeester die een dergelijk belastend inspectieverslag onder zijn neus geschoven krijgt, kan niet anders doen dan orde op zaken stellen en een ernstig woordje spreken met de korpsleiding van de brandweer.

De hamvraag die raadslid Goyvaerts stelde was welke lessen de burgemeester uit dit inspectieverslag heeft getrokken? Het kan volgens raadslid Goyvaerts niet de bedoeling zijn om een dergelijk inspectieverslag onder de mat te vegen.

Raadslid Goyvaerts zou wel eens willen weten welke opvolging de burgemeester aan dit inspectieverslag heeft gegeven? En welke oplossingen het schepencollege gaat voorstellen om de geformuleerde tekortkomingen op te lossen?

Want als gemeenteraadslid is het niet onze taak om het werk van kapitein-commandant en zijn korps te regelen. De opdracht van een gemeenteraadslid bestaat er in om het beleidskader dat het college ten aanzien van de brandweer heeft opgesteld te controleren in zijn uitwerking. Lezing van het inspectieverslag leert dat die uitwerking heeft gefaald

De burgemeester kan evenwel beweren dat het “maar” een inspectieverslag is, maar datgene wat in het inspectieverslag geschreven staat moet blijkbaar wel kloppen met de realiteit, want raadslid Goyvaerts kon alleen maar vaststellen dat kapitein-commandant, al dan niet in samenspraak met de burgemeester, de moeite niet heeft gedaan om gebruik te maken van zijn recht van antwoord om bepaalde feiten ofwel te weerleggen, te nuanceren of in zijn juiste context te plaatsen. Raadslid Goyvaerts vindt het onbegrijpelijk dat men die mogelijkheid niet heeft benut.

Raadslid Goyvaerts is van oordeel dat de kritiek in het inspectieverslag geen dode letter mag worden en bijgevolg moet dit inspectieverslag, in aanwezigheid van de korpsleiding, in de komende maanden verder uitgediept worden in de commissie Veiligheidsbeleid. Het kan niet de bedoeling zijn dat een professioneel brandweerkorps afglijdt naar een brandweerinstelling of nog erger naar een soort van Mexicaans leger waar er meer bazen zijn dan uitvoerend personeel. Of zoals ze in het Engels zeggen “too many chiefs, not enough indians”.

De interne organisatie en scholing van de Leuvense brandweer moet en kan beter om tot een efficiëntere inzetbaarheid en betere dienstverlening voor de burgers te komen. Zeker met de invoering van de brandweerzone Brabant-Oost die voor de deur staat vanaf 1 januari 2015.

De gemeenteraadsverkiezingen zijn achter de rug en het Leuvens stadsbestuur komt bij de aankondiging van haar bestuursakkoord al terug op de ene na de andere gemaakte belofte. In oktober 2012 was er geen probleem met de stadsfinanciën, en 6 maanden later pakken de financiële onweerswolken samen . Projecten (zoals de nieuwe theaterzaal op de ziekenhuissite, het woonzorgcentrum in Wijgmaal, ondertunneling spoorweg Naamse steenweg,….) worden naar de Griekse kalender verwezen.

Het enige waar het stadsbestuur nog zeker over is, is dat ze nog nieuwe voetpaden gaan aanlegen en de straten gaan onderhouden en heraanleggen. Daarmee zullen we het moeten doen.

Kortom de Leuvense kiezer is in oktober 2012 door Sp.a en CD&V bedrogen geweest.

Recente cijfers over het aantal vreemdelingen in de sociale woningen van Dijledal

Meer dan 25% van sociale woningen van Dijledal toegewezen aan niet EU vreemdelingen

Meer dan 1 op 4 personen op wachtlijst voor sociale woning is niet EU vreemdeling

In antwoord op een schriftelijke vraag van Filip Dewinter in het Vlaams Parlement deelde Vlaams minister van Wonen Freya Van den Bossche (Sp.a) cijfers mee betreffende de toewijzingen van sociale woningen in 2010 en 2011. Uit de cijfers van de minister blijkt dat het aandeel vreemdelingen in de toewijzingen van sociale woningen van Dijledal, ondanks de talrijke Belgische nationaliteitsverwervingen (meer dan 500.000 Belgwordingen tussen 1998 en 2011) op een veel te hoog niveau blijft.

	Toewijzingen 2010	Toewijzingen 2010 [%]	Toewijzingen 2011	Toewijzingen 2011 [%]
Belgen	170	67,5	195	70,9
EU vreemdelingen	6	2,4	9	3,3
Niet-EU vreemdelingen	76	30,2	70	25,45
Onbekend	0		1
Totaal	252	100	275	100

De massale instroom van vooral niet-Europese vreemdelingen in de sociale woningen van Dijledal belooft ook de komende jaren aan te houden, aangezien – eveneens volgens cijfers door de minister verstrekt – ook 30% (738 in aantal) van de personen op de wachtlijst voor een sociale woning niet-EU vreemdeling is.

	Wachtlijst 2011	Wachtlijst 2011 [%]
Belgen	1622	65,4
EU vreemdelingen	112	4,5
Niet-EU vreemdelingen	738	29,7
Onbekend	8	0,3
Totaal	2.481	100

Het Vlaams Belang is van oordeel dat er dringend initiatieven dienen te worden genomen om de voortschrijdende gettovorming in de sociale huisvesting een halt toe te roepen en de sector van de sociale huisvesting leefbaar te houden. Bovendien stelt zich de problematiek van de betaalbaarheid van onze sociale voorzieningen. Onze welvaartsstaat werkt als een magneet op gelukszoekers uit alle windstreken. De betaalbaarheid van ons sociale zekerheidssysteem en onze sociale voorzieningen dreigt hieronder op termijn te bezwijken.

Het is volgens het Vlaams Belang overigens onaanvaardbaar dat zoveel sociale woningen worden toegewezen aan vreemdelingen, terwijl duizenden Leuvense inwoners jarenlang op de wachtlijst staan voor een sociale woning.
Om gettovorming en nieuwe immigratie tegen te gaan wil het Vlaams Belang dat vreemdelingen slechts aanspraak kunnen maken op een sociale woning na zeven van de acht voorbije jaren legaal in het land verbleven te hebben en na eerst drie jaar een inkomen uit arbeid hebben verkregen , vooraleer men aanspraak kan maken op sociale zekerheid en dito sociale voorzieningen.

Leuven 22 september 2012.

De Vlaams Belang fractie was heden (zaterdag 22 september 2012) uitdrukkelijk afwezig bij de feestelijke inhuldiging van het heraangelegde Fochplein. Voor het Vlaams Belang was het helemaal geen reden tot feesten. In de Leuvense gemeenteraad heeft het Vlaams Belang in de afgelopen jaren meermaals de budgetten en verwante uitgaven aangaande de heraanleg van het voormalige Fochplein en de bouw van een ondergrondse fietsenstalling niet goedgekeurd. Het hele prestigeproject van de heraanleg van de Fochplein en de bouw van de ondergrondse fietsenparking heeft de belastingbetaler ondertussen al zowat 8 miljoen euro gekost (320 miljoen ex-BEF). De uitbating van de fietsenstalling kost de Leuvense belastingbetaler daarbovenop nog eens zo’n slordige 485.000 euro per jaar (19,5 miljoen ex-BEF) of zowat 40.000 euro per maand. Om nog maar te zwijgen over de vele vertragingen van de werken die vele handelszaken in de buurt in de afgelopen 2 jaren een verlies van veel klanten (en dus minderinkomsten) heeft opgeleverd.

Vlaams Belang Leuven betreurt ook dat het stadsbestuur niet van gelegenheid gebruik heeft gemaakt om iets te doen aan de “stalen muur” van bussen (1.400 per dag) die dagelijks doorheen het stadscentrum blijven razen. Welke Vlaamse centrumstad stuurt dagelijks een dergelijke ketting aan bussen door zijn historisch centrum?

In de afgelopen weken besliste het college om nog eens 15.000 euro extra uit te geven voor randanimatie n.a.v de opening. Alsof het geld op de rug van Leuvenaar groeit? Kan het stadsbestuur nog meer belastinggeld over de balk gooien? Voor het Vlaams Belang voldoende reden om zich van dit prestige project te distantiëren en dus rechtlijnig met onze houding afwezig te blijven op de opening.